Lone Wolf

Okay, may mali ba talaga sa pagbiyahe mag-isa? Masama ba talaga na manood ng sine o kumain mag-isa sa mall? Mukhang tanga ba talaga na mamasyal na ikaw lang?

Ilang taon ko nang ginagawa ‘to, may boyfriend man ako o wala. Pero nitong nakaraan, ang daming nagtatanong saakin kung ano daw bang problema ko? Bakit mag-isa raw akong umaalis e may boyfriend naman daw ako?

Kesyo sa una e okay lang pero mukha na raw akong engot sa mga sumunod pa. Bakit daw ako nagbabyahe mag-isa, may issue raw ba kami? Parang may mali daw sa relasyon namin. Hindi daw dapat ganon.

Naguguluhan ako. Paano ko ba ipaliliwanag na wala naman akong problema e. Wala kaming issue ng boyfriend ko. Sanay lang ako na mag-biyahe mag-isa. Madalas kasi kailangan ko ng panahon sa sarili ko lang.

Ika nga niya, hahayaan lang niya akong pumunta kahit saan kasi nagiging masaya siya na paguwi ko, siya pa rin e, na mahal ko pa rin siya. Paguwi ko, mas mahal ko rin ang sarili ko.

Wala namang masama do’n, diba?

Liberty

Kolehiyo pa ‘ata nang simulan kong gumawa ng mga bagay mag-isa. Bago mo isipin na nagpapaka-emo ako o ano, ‘di ako mawawalan ng kasama kung gugustuhin ko lang.

Sinimulan ko sa pagkain sa kung saan-saang restaurant, isinunod ko ang panonood ng pelikula sa sinehan, ang pagtambay sa coffee shop o sa kahit anong lugar na medyo awkward kung walang kasama.

Nitong 2015 lang, sinimulan kong magbyahe mag-isa. Ang dami kong alinlangan nung una. Kaya ko ba? ‘Di ba baduy? Sino kukuha ng mga pictures ko? Pero naisip ko, kung ‘di ko gagawin, baka hindi ko na magawa kahit kailan.

Bilang first-timer sa Solo Travel, ‘di ako tumigil magbasa tungkol sa papaano ako makararaos. Kailangan kong matuto sa mga nauna na. Nang nasiguro ko na lahat ng detalye, Calaguas ang napili kong puntahan. Kung ‘di ka pamilyar, bale isang isla ‘yan sa Camarines Norte na walang kuryente at wala ring signal. Ang dami kong kasabay na mag-jo-jowa. Magkakayakap sila habang binabagtas namin ang malalaking alon papunta sa isla. Isang gabi kami ro’n –  mag-isa akong kumakain, naglangoy, natulog sa tent, uminom pero ni minsan ‘di ako nakaramdam ng lungkot. Ito na siguro ang pinakamagandang desisyon na ginawa ko.

Kaya ikaw, kung matagal mo nang ginugusto magbyahe mag-isa o gawin ang isang bagay pero napangungunahan ka ng kaba, wala kang mararating kung ‘di mo gagawin. Ituloy mo kahit wala kang kasama. ‘Wag mong hayaang malimitahan ka ng takot sa dibdib mo at pagka-talkshit ng mga barkada.

Hindi mo ‘to pagsisisihan.